علائم اتیسم در کودک چهار ساله اتیسم یا اختلال طیف اوتیسم ( Autism Spectrum Disorder – ASD ) یک اختلال رشدی عصبی است که بر نحوه ارتباط ، رفتار و تعامل اجتماعی فرد تأثیر می‌گذارد.
علائم اتیسم در کودک چهار ساله این اختلال معمولاً در سال های اولیه زندگی ظاهر می‌شود و ممکن است تا سن چهار سالگی واضح تر گردد.
تشخیص زود هنگام و مداخله به موقع می‌تواند تاثیر چشم گیری بر روند درمان و بهبود کیفیت زندگی کودک داشته باشد.
در این مقاله به علائم اتیسم در کودک چهار ساله میپردازیم.
اوتیسم در کودکان ۴ ساله معمولاً با نشانه های مشخصی در سه حوزه‌ی اصلی بروز می‌کند: ارتباط اجتماعی ، زبان و گفتار و رفتار های تکراری یا غیرمعمول.
در ابتدا به ویژگی های اوتیسم در کودک ۴ ساله اشاره میکنیم:
۱-تأخیر یا تفاوت در تعامل اجتماعی
-کودک ممکن است تماس چشمی برقرار نکند یا آن را بسیار محدود کند.
-به احساسات دیگران واکنش نشان نمی‌دهد ( مثلاً اگر کسی گریه کند ، بی‌تفاوت باقی می‌ماند ).
-به بازی گروهی علاقه‌ای ندارد یا نمی‌داند چطور وارد بازی شود.
-ممکن است به تنهایی بازی کند و از حضور دیگران کناره گیری کند.
-معمولاً با اسم خودش واکنش نشان نمی‌دهد حتی اگر شنوایی طبیعی داشته باشد.
۲-مشکلات زبانی و ارتباطی
-ممکن است کم حرف باشد یا اصلاً صحبت نکند، یا گفتار او محدود به تکرار کلمات باشد ( پژواک‌گویی ).
-جملات بی‌ربط یا تکراری می‌گوید ، بدون درک کاربرد آن‌ها.
-در استفاده از زبان برای درخواست یا ابراز نیاز مشکل دارد.
-اشاره نمی‌کند یا خیلی کم از حرکات بدنی برای برقراری ارتباط استفاده می‌کند.
۳-رفتارها و علایق تکراری
-رفتار ها و علایق تکراری مثل تکان دادن دست‌ها ، چرخیدن دور خود یا ردیف کردن اسباب بازی ها دارد.
-علاقه شدید و محدود به یک موضوع خاص دارد ( مثلاً تنها ماشین های قرمز یا اعداد ).
-در برابر تغییرات ناگهانی در برنامه یا محیط مقاومت نشان می‌دهد و ممکن است دچار بی‌قراری یا عصبانیت شود.
-به صداها ، نورها یا لمس ها حساسیت زیاد یا خیلی کم دارد.
۴-بازی تخیلی محدود
-کودک ۴ ساله معمولی ممکن است بازی هایی مانند “وانمود به آشپزی یا رانندگی” انجام دهد ، اما کودک با اوتیسم اغلب بازی تخیلی ندارد یا خیلی ساده و تکراری است.
تفاوت علائم اوتیسم با سایر اختلالات رشدی چیست؟
برخی علائم اتیسم ممکن است با سایر اختلالات مانند اختلال زبان ، ADHD یا اضطراب اجتماعی اشتباه گرفته شوند.
تشخیص دقیق نیاز به ارزیابی جامع توسط روانشناس ، روانپزشک کودک ، یا تیم چند تخصصی دارد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر یکی از موارد زیر مشاهده شد ، مراجعه به متخصص ضروری است:
-نگرانی از تعامل اجتماعی یا رشد زبان
-سابقه خانوادگی اوتیسم
-تغییر ناگهانی در رفتار یا زبان کودک
اقدام های بعدی و نقش خانواده چیست؟
-ارزیابی تخصصی: مراجعه به روانشناس کودک ، متخصص رشد ، یا گفتار درمانگر
-مداخله زود هنگام: درمان های رفتاری مانند ABA ، گفتاردرمانی ، کاردرمانی
-آموزش والدین: یادگیری روش های برقراری ارتباط مؤثر با کودک
-حمایت روانی: ایجاد محیط حمایتگر و کاهش فشار های روانی برای خانواده و کودک
در آخر باید باز هم به این نکته اشاره کنیم که اگر چنین علائمی را در کودک خود می‌بینید ، حتما و سریعا با یک متخصص رشد کودک ، روانشناس یا گفتار درمانگر مشورت کنید.
مداخله زود هنگام می‌تواند تأثیر بسیار مهمی در کاهش شدت علائم و بهبود عملکرد کودک داشته باشد.
Add a Comment